Σάββατο 7 Ιανουαρίου 2012

Η σύναξις του Τιμίου Προδρόμου

Απολυτίκιον της Εορτής
Ήχος α’
Εν Ιορδάνη βαπτιζομένου σου Κύριε, η της Τριάδος εφανερώθη προσκύνησις· του γαρ Γεννήτορος η φωνή προσεμαρτύρει σοι, αγαπητόν σε Υιόν ονομάζουσα· και το Πνεύμα εν είδει περιστεράς, εβεβαίου του λόγου το ασφαλές. Ο επιφανείς Χριστέ ο Θεός, και τον κόσμον φωτίσας δόξα σοι.
Απολυτίκιον
Ήχος δ’
Μνήμη δικαίου μετ’ εγκωμίων· σοι δε αρκέσει η μαρτυρία του Κυρίου Πρόδρομε· ανεδείχθης γαρ όντως και Προφητών σεβασμιώτερος, ότι και εν ρείθροις βαπτίσαι κατηξιώθης τον κηρυττόμενον· όθεν της αληθείας υπεραθλήσας, χαίρων ευηγγελίσω και τοις εν άδη, Θεόν φανερωθέντα εν σαρκί, τον αίροντα την αμαρτίαν του κόσμου, και παρέχοντα ημίν το μέγα έλεος.
Κοντάκιον.
Ήχος πλ. β’ . Αυτόμελον.
Την σωματικήν σου παρουσίαν δεδοικώς ο Ιορδάνης, φόβω απεστρέφετο· την προφητικήν δε λειτουργίαν εκπληρών ο Ιωάννης, τρόμω υπεστέλλετο· των Αγγέλων αι τάξεις εξεπλήττοντο, ορώσαί σε εν ρείθροις σαρκί βαπτιζόμενον· και πάντες οι εν τω σκότει κατηυγάζοντο, ανυμνούντες σε τον φανέντα, και φωτίσαντα τα πάντα.
Ολίγα τινά περί της Εορτής
Τις γιορτές του Δωδεκαημέρου τις επισφραγίζει η σημερινή γιορτή, κατά την οποία "την σύναξιν επιτελούμεν του αγίου και τιμίου Προδρόμου εξ αρχής και άνωθεν παραδιδομένην, ως τω μυστηρίω του θείου βαπτίσματος υπουργήσαντος...". 
Ο Ιωάννης ο Πρόδρομος αναδείχθηκε όντως ο "σεβασμιώτερος" απ’ όλους τους Προφήτας, όχι μόνο για την αγιότητα του βίου του και το μαρτυρικό του τέλος, όχι μόνο γιατί είδε τον "κηρυττόμενον", μα και γιατί αξιώθηκε να τον βαπτίση. 
Μέσα σ’ όλες τις προνομίες, με τις οποίες ο Θεός ετίμησε τον Ιωάννη, εκείνος έμεινε πάντα με τη βαθειά συναίσθηση πως ήταν ο λύχνος απέναντι στο φως, ο υπηρέτης εμπρός στον Δεσπότη, ο άνθρωπος ενώπιον του Θεού. 
Ας μην το ξεχνούμε εμείς οι απλοί κι αμαρτωλοί, που αξιωθήκαμε να υπηρετούμε στο έργο της σωτηρίας των ανθρώπων. 
Ο Ιωάννης έλεγε "Εκείνον δει αυξάνειν, εμέ δε ελαττούσθαι".
Συνοπτικός Βίος
Ο ΑΓΙΟΣ ΙΩΑΝΝΗΣ Ο ΠΡΟΔΡΟΜΟΣ ήταν γιος του ιερέα Ζαχαρία και της Ελισάβετ. 
Μέχρι τα τριάντα του χρόνια, ζει ασκητική ζωή στην έρημο της Ιουδαίας, αφιερωμένη ολοκληρωτικά στην προσευχή, τη μελέτη και την πνευματική και ηθική τελειοποίηση, πού είναι βασικοί παράγοντες για την εκτέλεση υψηλών και θείων ύπουργημάτων. 
Το ρούχο του ήταν από τρίχες καμήλας, στη μέση του είχε δερμάτινη ζώνη και την τροφή του αποτελούσαν ακρίδες και άγριο μέλι.
Με μορφή ηλιοκαμένη, σοβαρός, αξιοπρεπής και δυναμικός, ο Ιωάννης φανέρωνε αμέσως φυσιογνωμία έκτακτη και υπέροχη. 
Είχε όλα τα προσόντα μεγάλου και επιβλητικού κήρυκα του θείου λόγου.
Έτσι, με μεγάλη χάρη κήρυττε "τα πλήθη". 
Κατακεραύνωνε και κτυπούσε σκληρά τη φαρισαϊκή αλαζονική έπαρση, πού κάτω από το εξωτερικό ένδυμα της ψευτοαγιότητας έκρυβε τις πιο αηδιαστικές πληγές ψυχικής σκληρότητας και ακαθαρσίας.
Γενικά, η διδασκαλία του συνοψίζεται στη χαρακτηριστική φράση του: 
"Μετανοείτε· ήγγικε γαρ ή βασιλεία των ουρανών", προετοιμάζοντας, έτσι, το δρόμο του Κυρίου μας Ιησού Χριστού για το σωτήριο έργο Του.
Οταν ό Χριστός άρχισε τη δημόσια δράση του, ό κόσμος άφηνε σιγά-σιγά τον Ιωάννη και ακολουθούσε Αυτόν.
Η αντιστροφή αύτη, βέβαια, θα προκαλούσε μεγάλη πίκρα και θα γεννούσε αγκάθια ζήλειας και φθόνου σ’ έναν, εκτός χριστιανικού πνεύματος, διδάσκαλο ή φιλόσοφο. 
Αντίθετα, στον Ιωάννη προκάλεσε μεγάλη χαρά και ευφροσύνη.
Ή γιορτή αυτή του Ιωάννου του Προδρόμου, για τον όποιο ο Κύριος είπε ότι κανείς άνθρωπος δε στάθηκε μεγαλύτερος του, καθιερώθηκε τον 5ο μ.Χ. αιώνα. 
Το δε μαρτυρικό του τέλος γιορτάζουμε σε άλλη ημερομηνία, όπου και θα αναφερθούμε.
Αναδημοσίευση από: Άγιος Κοσμάς ο Αιτωλός

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου